Posts

Legends Trail 2019, verslagen door Klaas Vaak

Afbeelding
De meeste epistels die worden geschreven eindigen met een dankwoord aan alle vrijwilligers voor de fantastische ondersteuning onderweg en racedirectors Stef en Tim voor het op de kaart zetten van een race als de Montane Legends Trail. Ik begin mijn relaas met een hartelijk dank aan alle vrijwilligers en racedirectors Stef en Tim! We gaan ongeveer een jaar terug in de tijd. In de nacht van zaterdag op zondag in het eerste weekend van maart 2018, wanneer ik een paar uurtjes na het verlaten van checkpoint 2 een telefoontje krijg van Tjarda waarin ze aangeeft dat het misschien wijselijk is mijn race te beëindigen aangezien ik nauwelijks meer vooruit kom. Mijn tocht eindigde toen plotseling en het voelde wel wat onwerkelijk. Het ene moment wandel je nog door het bos met een doel voor ogen, namelijk Legends finishen, en het andere moment dooft het kaarsje en loop je nog een paar honderd meter om vervolgens door het safety team te worden opgepikt. De 2018-editie was voor mij vanaf de start

Bello Gallico, op herhaling.

Afbeelding
Twee jaar geleden liep ik tijdens de Bello Gallico mijn eerste 50-mijler en vorig jaar mijn eerste 100-mijler. Aan de 2017 editie heb ik zowel goede als slechte herinneringen. De mooiste herinnering blijft toch wel het beklimmen van het podium nadat ik de 100 mijl tot een succes heb gebracht. De slechte herinnering is het feit dat ik in de laatste 40 kilometer mijn voeten helemaal aan gort heb moeten lopen. Vele uren heb ik met veel pijn doorgebracht. Dit jaar ga ik op herhaling en hoop niet op een herhaling van zetten. Zes weken voor de Bello Gallico weet ik tijdens de LEO180 nog een afstand van 140 km. te overbruggen in een uurtje of 24. Het plan is om na de Leo een weekje of twee rust te nemen, gevolgd door 2 weken draaien van veel omvang en vervolgens weer 2 weken rust. Het plan wordt echter ingehaald door de werkelijkheid. Een dag na de Leo kan ik nauwelijks lopen en dit komt niet door spierpijn. Er lijkt iets mis te zijn in mijn rechter voet. Kan echter pas op donderdag tere

LEO180, bikkelen in Brabant

Afbeelding
De LEO180 is 2 jaar geleden op de kaart gezet door de heren Maarten Schön en Marek Vis, beiden doorgewinterde ultra-trailers. Over de titel van de loop valt ook het een en ander te vertellen. LEO, staat voor Leo di Caprio die in de film 'The Revenant' de hoofdrol vertolkt. Je bent pas verslagen als je gegrepen wordt voor de beer. Vandaar dat de beer een symbool is geworden voor deze race. 180 slaat op de afstand tijdens de 2016 editie. Het concept wat de heren hebben verzonnen is echter het volgende. Ieder jaar komt er tien kilometer bij en de tijd die je over de race mag doen blijft op 36 uur staan. Dit jaar heb ik dus het twijfelachtige genoegen 200 kilometer door mijn eigen Brabant te lopen. Met een succesvolle finish tijdens 'The Great Escape' heb ik er wel vertrouwen in. Het zal echter wel een dingetje worden. Verder is de race semi-selfsupporting. En tot slot is het een underground loopje, beetje als een illegale houseparty maar dan zonder muziek en pillen. 36 u